[ածական]
1. Օրենսդրության՝ օրենսդրին հատուկ՝ վերաբերող:
2. Օրենսդրությամբ զբաղվող:
3. Օրենսդրությամբ սահմանված՝ նախատեսված:
4. Օրենքներ սահմանելու և փոփոխելու իրավունքով օժտված:

օրենսդրիչ, օրենսծաստիչ, օրենստու, օրինատու:

ա. Законодательный,