[գոյական]
1. Օրենքը խախտելը:
2. Օրինազանց լինելը:
3. Օրինազանցական արարք՝ գործողություն:

գ. 1. Անօրինություն, ապօրինություն, անօրինականություն, իրավազանցություն. (հզվդ.) օրինադրություն, ապօ րինա վո րո ւթյուն, տարօրենություն; 2. Հանցավորություն, հանցանք, հանցապարտություն, մ եղապարաությո ւն, մեղավորություն: Պար սազանց ո ւթյուե, պատվիրաեազանցոփւ1. զանցառություն, զանցանք, զանցավորութտւն:

օրինասիրություն

թյան Беззаконие, беззаконность.