[գոյական]
1. Օրինավոր լինելը, օրինավոր բնույթ:
2. Օրինավոր վիճակ՝ կենցաղ՝ վարվելակերպ:
3. (հազվադեպ) Օրինականություն:

գ. Իրավացիություն, արդարացիություն, օրինականություն: Կանոնավորություն, բարեկարգություն, կարգավորություն, պատշաճություն, պատշաճավորություն, օրինավորականություն (հզվդ.):

անօրինություն, ապօրինություն