օրհնալիր - բացատրություն
[ածական]
1. Օրհնությամբ լի՝ լեցուն, փառաբանությամբ՝ գոհությամբ լցված՝ տոգորված:
2. Օրհնություն՝ փառաբանություն արտահայտող՝ պարունակող:
1. Օրհնությամբ լի՝ լեցուն, փառաբանությամբ՝ գոհությամբ լցված՝ տոգորված:
2. Օրհնություն՝ փառաբանություն արտահայտող՝ պարունակող:
օրհնալիր - հոմանիշներ
ա. (հզվդ.) Օրհնալից: