[ներգործական բայ]
1. Իր տիրապետության տակ գցել, տիրել, տիրանալ: Ոչ ոքի թույլ չենք տա մեր հայրենիքի մի թիզ հողը գրավել:
2. Պետականացնել, բռնագրավել: Հանցագործի գույքը գրավել:
3. Զբաղեցնել, բռնել: Հայաստանը գրավում է 29,8 հազար քառակուսի կմ տարածություն:
4. Բռնել, շահել: Մեր մարմնամարզիկները գրավեցին առաջին տեղը:
5. Հրապուրել, իր կողմը քաշել: Նա այս աղջկան գրավել է:
6. Վարել, զբաղեցնել (պաշտոն): Քարտուղարի՝ վարիչի պաշտոն գրավել:
7. Տեղ զբաղեցնել, տեղ բռնել, տեղավորվել: Հանդիսականները գրավեցին իրենց տեղերը:
8. Ընկած լինել, գտնվել, տարածվել: Քաղաքը գրավում է գետի աջակողմյան հովիտը:
9. Իր կողմը դարձնել, ձեռք բերել, վայելել (վստահություն, համակրանք ևն):
10. Որևէ բանով հափշտակել, բուռն հետաքրքրություն առաջացնել: Անսովոր տեսարանը գրավեց նրա ուշադրությունը:
11. (փոխաբերական) Համակել, տիրել, պատել: Հուզմունքը գրավեց նրան:

նչբ. 1. Տիրանալ, տիրել, սեփականել, սեփականացնել: Նվաճել: Հափշտակել, բռնագրավել: 2. Առնել, բռնել, պատել, համակել, կոխել (մութը, խավարը և այլնյ: 3. Դտւթել, հմայել, հրապուրել, կախարդել, առինքնել, թովել, գերել, զգլխել (հնց.), դար գալ, խելքից հանել, խելքահան անել: 4. Տես Կաշառել 2 նշան.: 5. Հետաքրքրվել: 6. Ներգրավել, ներքաշել: 7. Տեղավորվել, զբաղեցնել, տեղ բռնել, տեղ գրավել:

վանել, ձգել

եցի I. Завоёвывать, завоевать, завладевать, завладеть. 2. Захватывать, захватить. 3. Завлекать, завлечь, увлекать, увлечь, пленить, прельщать, прельстить, очаровать. 4. Занимать, занять (должность, призовое место). Պաշտոն գրավել занимать должность. 5. Охватывать, охватить (о чувствах). 6. Перетянуть на чью сторону. ◊ Գիրք գրավել занять позицию. Տեղ գրավել, Ուշադրություն գրավել և այլն, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։